Öyle Bir Geçer Zaman Ki...

"İnsanın içinde saklanan korkunç hayvanla o akşam ilk defa kendi ailemde tanıştım.Yuvalarından fırlamış gözleri,öfke içinde uzayan boyunları,şişen damarları ilk defa o zaman gördüm.Gırtlak parçalayan ürpertici haykırışları ilk defa o zaman işittim.Bu manzaralarla daha sonra da karşılaştım.Büyüdükçe insan alışıyor.Belki de büyümek diye bu alışmaya diyorlar.Ne zaman bağıran ağlayan haykıran öfkeli insan görsem bu hayvanla ilk defa karşılaştığım anki dehşeti,tedirginliği hatırlarım.Belki de.. Belki de bu yüzden bir yanım hep çocuk,hep suçlu kaldı.."



Yorumsuz yayınlıyorum... Çünkü bu sözlerin üzerine söylenecek birşey yok... Osman işte,çoğumuz onun bir parçasıyız... Bazılarımızda birebiri..