O beni bırakıp giden sıra arkadaşı,
o benim bütün triplerimi ve şımarıklarımı çeken sabırlı insan,
sevmediği şey olunca arkasını dönüp giden kendi tabiriyle allah yolundaki ateist,
o muhteşem ingilizcesiyle beni ezmekten çok zevk alan,
yanağımı sıkarak şirin olduğumu her seferinde vurgulayan,
çoğu zaman çok bencil (kendisi kabul etmez ama öyledir ),
"Söylemeyaaajeaam" derken o pis bakışlarını üzerime salan,
her sorunum olduğunda yanımda bulduğum,
en çok tartıştığım ama aynı zamanda en çok değer verdiğim,
sosyal-anti sosyal çatışmasını yaşadığım,
ruhsuz diye tabir edilen ama aslında çokk duygusal olan güzel insan;
Seni seviyorum, İyi ki varsın.. (:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder