Sevgili uyku^m...
Son 1,5 aydır zamanlı zamansız her yerde başıma geliyorsun. Tamam seni çok ihmal ettim kabul ediyorum ama böyle de olmuyor ki... Bence konuşup anlaşmanın bir yolunu bulmalıyız ?
24 saatlik zaman dilimimin sadece 4-4,5 saatini sana ayırıyorum. Haklısın çok az bi zaman dilimi ama sorarım sana,ben böyle olsun ister miydim heeç ?! Hadi cevapla bana bunu ! Seni bölerek,bahşettiğin rüyaları yarım bırakarak sıcacık yatağımı terk etmek ister miyim... Yoo yoo,hayır. Sen de biliryorsun asla böyle birşey istemediğimi. Ama malum şartlar.. Düştük bi geçim derdine. Neymiş efeniim iyi bi üniversite kazanamazsak evimizin hanımı olurmuşuz.Hayır anlamadığım şey şu evinin hanımı olmak kötü mü kiii. Şahsen lüks bi evin hanımı olacaksam gayet de mantıklı bence :D
Bugün ansızın bastırdın yine.. Kıramadım seni kaloriferin sıcaklığına kendimi verip sana daldım... O kadar özlemişim ki seni anlatamam. Sımsıkı sarıldım sana,kimse ayıramadım bizi.. Sonra bi arkadaşım bizi ayırmayacaklarını anladı sonra da bırakın "UYUsun" dedi. Ona o an o kadar sevgi besledim ki anlatamam.Dışardan bi sürü ses duyuyordum hatta bana sorulan sorularda vardı lakin ben gözümü senden alamıyorum (açamıyordum da olabilir) . Velhasıl her güzel şey gibi bizim de sonumuz geldi ve yollarımız ayrıldı... Kısacası;
"Sen dizime yattın, ben bir hikaye anlattım ve sen büyüdün…"
Seni her daim çok seven yol arkadaşın...
Bihaber...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder