sanmak ile olmak arasındaki uçurumdan hep nefret ettim!

‎"- sanmak ile olmak arasındaki uçurumdan hep nefret ettim!
sanmak, içinde umutlar, düşler ve heyecanlar vaat eden çok boyutlu bir kavramken, olmak gerçeğin sert, kalın, köşeli ve katı üç boyutunu taşır yalnızca... ne mutludur o, oluşların içine sanışları da katmayı başaran insanlara... "


Gerçeklerle yüzleşmekten kaçarız çoğumuz.ama ne kadar kaçarsak kaçalım en sonunda çıkmaz sokağa girer ve gerçeklerle yüzleşiriz.
yüzünde yara olan biri aynaya bakmaktan korkar,o da yüzleşemez kendisiyle.benimki de o hesap işte. ayna bakmamak için ne kadar dirensem de en sonunda o aynayı yüzüme tuttular. şimdi apaçık gerçekler önümde.olduğunu sandığım şeylerin artık var olduğunu biliyorum.en kötüsü de benim tahminimden çok daha fazlası olması. ama en çok koyan çok iyi anlamama rağmen yardımcı olamamak.. bazı şeylerin nedeni olmak ! belki başka bi zamanda başka şartlarda... yine olmazdı sanırım. yine ben seni çok severdim. ama yine sen beni, benim seni sevdiğimden daha çok severdin,biliyorum. 


"onu ilk kez gördüğümde yaşantımda çok önemli bir yer tutacağını sezmiştim.

bu tıpkı,bir filmin daha ilk karesinden bütününü kavramak,sonunu tahmin etmek gibi bir duyguydu.
onu ilk gördüğümde bundan böyle artık benim için çok önemli olacağını sezmiş ve ürkmüştüm.
o andan başlayarak yaşantım değişecek,artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.
bunu nasıl güçlü hissettiğimi ve sarsıldığımı iyi hatırlıyorum.fakat elimden gelen hiçbir şey yoktu."

özür dilesem boş biliyorum,çünkü özrü yok bunun.olacak olan şey nereye gitsek ne yaparsak yapalım olurdu. buradan anlatmak zor. anlatmak istediklerimi karşılayacak kelimede yok zaten. kötü biriyim bu anlamda kabul. ama her ne yapıyorsam en az senin bana verdiğin değer kadar sana değer verdiğimden...
Özür dilerim..

* alıntılar "kumral ada mavi tuna" adlı kitaba aittir.